O chorobie Leśniowskiego-Crohna
Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła, nieuleczalna choroba jelit (IBD), która jest spowodowana zapaleniem przewodu pokarmowego. Choroba Leśniowskiego-Crohna może dotyczyć dowolnej części przewodu pokarmowego, od jamy ustnej po odbyt, ale w większości przypadków choroba Leśniowskiego-Crohna atakuje zakończenie jelita cienkiego, czyli kość biodrową.
8 ważnych pytań, które powinieneś zadać dietetykowi, jeśli jesteś pacjentem z chorobą Leśniowskiego-Crohna
Pytanie 1. Czy warto stosować konkretną dietę?
A: Chociaż dietetycy i lekarze opracowują kilka planów żywieniowych w związku z chorobą Leśniowskiego-Crohna, wciąż nie ma żadnych dowodów naukowych ani dowodów potwierdzających jakikolwiek konkretny plan diety nad drugim. Jednakże niewielu pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna potwierdza zalety kilku diet, takich jak dieta węglowodanowa, dieta o niskiej zawartości FODMAP, a także dieta wyłącznie wegetariańska lub dieta roślinna. W badaniu zatytułowanym Journal of Clinical Gastroenterology ponownie wykazano, że u dzieci, które stosowano dietę zawierającą specyficzne węglowodany przez okres 12 tygodni, objawy choroby Leśniowskiego-Crohna uległy zmniejszeniu, a nawet poprawił się ich mikrobiom (dobre bakterie).
Pytanie 2. Które produkty spożywcze ograniczyć lub których unikać?
A. Powinieneś zwracać szczególną uwagę na swoje nawyki żywieniowe i z pewnością należy postawić tę kwestię na stole. Decydowanie, co & to, czego nie należy spożywać, jest inne w przypadku każdego innego pacjenta z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Wielu pacjentów stwierdziło, że unikanie laktozy i glutenu w diecie pomogło im złagodzić objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. Niewielu pacjentów odkryło również, że ograniczenie zawartości tłuszczu i błonnika w żywności pomaga w zmniejszeniu objawów.
Pytanie 3. Jak zapobiegać skurczom po jedzeniu?
A: Skurcze po jedzeniu to jeden z nieprzyjemnych skutków ubocznych choroby Leśniowskiego-Crohna. Zaplanuj dietę ze swoim lekarzem lub dietetykiem, aby wprowadzić pewne zmiany w swojej diecie, aby wyeliminować lub przynajmniej zmniejszyć te skurcze. Możesz wypróbować te zmiany, aby zapobiec skurczom po jedzeniu:
- Jedz mniejsze posiłki co 3-4 godziny.
- Unikaj produktów spożywczych o wysokiej zawartości tłuszczu i tłustych potraw.
- Unikaj produktów mlecznych lub jeśli je spożywasz, jedz je w mniejszych ilościach.
- Nie należy spożywać pokarmów bogatych w błonnik, takich jak całe orzechy, popcorn, nasiona itp.
Pytanie 4. Jakich składników odżywczych potrzebujesz najbardziej i jak je zdobyć?
A: Ponieważ pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna muszą ograniczać spożycie pokarmu i zwracać uwagę na to, co jedzą, w ich umysłach słusznie panuje zamieszanie dotyczące tego, w jaki sposób uzyskują wymagane niezbędne składniki odżywcze. Pacjent z chorobą Leśniowskiego-Crohna zdecydowanie musi poprosić swojego dietetyka o listę produktów spożywczych bogatych w minerały i witaminy, które są łatwo trawione. Najważniejsze składniki odżywcze, o które warto zapytać, to witamina A, B12, E, K, kwas foliowy, żelazo, wapń, cynk itp. Twoje ciało zasadniczo potrzebuje tych witamin, aby zwalczyć psychiczne i fizyczne zmęczenie, które jest częste u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna.< /span>
Pytanie 5. Co zrobić, jeśli wystąpi biegunka?
O: Biegunka jest jednym z częstych skutków ubocznych zaostrzeń choroby Leśniowskiego-Crohna i należy się na nią przygotować z wyprzedzeniem, aby dokładnie wiedzieć, jakie produkty spożywcze i jakie produkty spożywcze należy jeść których należy unikać, aby złagodzić objawy choroby Leśniowskiego-Crohna. W przypadku biegunki nawodnienie jest jednym z najważniejszych aspektów, na których należy się skupić. Bardzo ważne jest uzupełnienie utraconych płynów z organizmu. W szczególności spożywaj płyny o wysokiej zawartości glukozy. Pomogłoby to organizmowi w odzyskaniu utraconego płynu.
Pytanie 6. A co jeśli nie masz ochoty na jedzenie lub oznacza to utratę apetytu?
A: Utrata apetytu jest częstym objawem biegunki, podobnie jak skurcze jelit, które są skutkiem ubocznym choroby Leśniowskiego-Crohna. Jednak długotrwała utrata apetytu może spowodować osłabienie organizmu. Poproś dietetyka o konkretny plan diety, który będziesz stosować, jeśli poczujesz utratę apetytu lub po prostu nie będziesz mieć ochoty na jedzenie. Przygotuj oddzielny plan diety dla tej sytuacji. Dietetyk w takich przypadkach na ogół skupiałby się na pokarmach wysokokalorycznych, które należy przyjmować w małych ilościach w regularnych odstępach czasu, aby organizm mógł je łatwo strawić.
Pytanie 7. Czy warto prowadzić dziennik żywności?
A: Prowadzenie dziennika żywności w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna jest bardzo cennym narzędziem, ponieważ nie tylko odnotowuje wpływ spożywanych produktów spożywczych, ale także pomaga dietetykowi określić, które produkty spożywcze na Ciebie wpływają. Zapytaj swojego dietetyka, czy powinnaś prowadzić dziennik żywności, aby śledzić wpływ spożytego pokarmu, ponieważ prawidłowe jego zapisywanie pomaga unikać pokarmów wywołujących zaostrzenia choroby Leśniowskiego-Crohna.
Pytanie 8. Jakich zasad należy ściśle przestrzegać w kontaktach z Crohnem?
A: Jako pacjent z chorobą Leśniowskiego-Crohna będziesz musiał przestrzegać pewnych zasad dotyczących nawyków żywieniowych, a zasady te zmieniają się w zależności od osoby. Artykuł spożywczy, który szkodzi danej osobie, może być korzystny dla innego pacjenta z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Musisz opracować zestaw zasad dotyczących swoich nawyków żywieniowych, aby Twoje objawy w żadnym wypadku nie uległy pogorszeniu.
Przeczytaj także:
- Świadczenia dla osób niepełnosprawnych w związku z chorobą Leśniowskiego-Crohna
- Jak utrzymać prawidłową masę ciała w chorobie Leśniowskiego-Crohna?
- W jaki sposób witamina D pomaga w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna?