Co rozumiemy przez wypadanie pęcherza?
Wypadanie pęcherza to schorzenie występujące wyłącznie u kobiet, charakteryzujące się opadaniem pęcherza w kierunku pochwy. Pęcherz u kobiet jest podtrzymywany przez ścianę pochwy i mięśnie dna miednicy. Z wiekiem i ekstremalnym stresem, np. podczas porodu, ściana pochwy staje się słaba i luźna, przez co nie jest już w stanie utrzymać pęcherza. Powoduje to, że pęcherz powoli zaczyna opadać w kierunku pochwy. Nazywa się to wypadnięciem pęcherza.
Niektóre wyczerpujące czynności, takie jak powtarzalne podnoszenie ciężarów w pracy lub w domu, mogą również prowadzić do wypadania pęcherza. Schorzenie to występuje głównie u kobiet po menopauzie. Dzieje się tak, ponieważ kobiety w wieku rozrodczym wytwarzają hormon zwany estrogenem, który pomaga w utrzymaniu silnych ścian pochwy.
Gdy kobieta osiągnie menopauzę, przestaje wytwarzać estrogen, co jeszcze bardziej osłabia ścianę pochwy, co ostatecznie prowadzi do wypadania pęcherza. Stan ten dzieli się na cztery kategorie, a mianowicie łagodne, umiarkowane, ciężkie i całkowite wypadanie pęcherza. Podczas gdy dwie pierwsze kategorie wymagają minimalnego leczenia, dwie ostatnie wymagają intensywnych interwencji, a nawet operacji, aby przywrócić pęcherz do normalnej pozycji.
Następnym krokiem po umieszczeniu pęcherza na swoim miejscu jest wzmocnienie ściany pochwy i mięśni dna miednicy. Ma to na celu zapobieganie nawrotom wypadania pęcherza. Czasami dokonuje się tego poprzez dodanie materiału takiego jak siatka do ściany pochwy w czasie operacji, aby podeprzeć słabą ścianę pochwy, ale skuteczność tego rozwiązania jest kwestionowana, a ryzyko znacznie przewyższa korzyści, w związku z czym nie jest to zalecana strategia. W tym miejscu pojawia się fizjoterapia. Fizjoterapia odgrywa ważną rolę we wzmacnianiu ścian pochwy i mięśni dna miednicy, aby zapobiec nawrotom wypadania pęcherza.
3 sposoby na naprawienie wypadającego pęcherza
Gdy pacjentka przejdzie operację wypadania pęcherza i zagoi się rana, kierowana jest na fizjoterapię w celu wzmocnienia ściany pochwy i mięśni dna miednicy.
Ćwiczenia Kegla w celu naprawienia wypadającego pęcherza: Aby wzmocnić mięśnie dna miednicy, ćwiczenia Kegla należy wykonywać sumiennie i prawidłowo. Ćwiczenia te napinają mięśnie dna miednicy, dzięki czemu stają się mocne. Ćwiczenia Kegla polegają na kurczeniu mięśni miednicy, tak jakby osoba próbowała wstrzymywać mocz i nie oddawać moczu. Na początku może nie być możliwe skurczenie się na dłużej niż kilka sekund i należy wykonać więcej powtórzeń.
Po kilku dniach ćwiczeń pacjentka może być w stanie napiąć mięśnie dna miednicy na dłuższy czas, w miarę jak mięśnie się wzmacniają. Gdy mięśnie zaczną odzyskiwać siłę, należy zwiększyć czas skurczów, aby je wzmocnić. Można zwiększać skurcze do 10 sekund i po przerwie około 5-6 sekund powtórzyć proces.
Aby uzyskać najlepszą skuteczność, zaleca się wykonywanie ćwiczeń Kegla w seriach po 10 powtórzeń. Jest to dość łatwe ćwiczenie, które można wykonać w dowolnym miejscu, w domu lub w pracy. Zwykle potrzeba 10 tygodni sumiennych ćwiczeń Kegla, aby zauważyć poprawę siły mięśni dna miednicy.
Stymulacja elektryczna: To kolejna metoda stosowana przez fizjoterapeutów w celu wzmocnienia mięśni dna miednicy. Zabieg ten polega na przyłożeniu sondy do mięśni dna miednicy i ściany pochwy. Sonda jest następnie podłączana do urządzenia, które wysyła niewielki prąd elektryczny do mięśni, które następnie kurczą się. Skurcze wywołane prądem elektrycznym wzmacniają mięśnie dna miednicy i ściany pochwy.
Biofeedback: Jest to proces, w którym czujnik służy do monitorowania aktywności skurczów mięśni dna miednicy i ściany pochwy. Na podstawie odczytów czujnika pacjentowi podawane są konkretne ćwiczenia wzmacniające mięśnie. Biofeedback jest bardzo skuteczną metodą łagodzenia objawów wypadania pęcherza.
Przeczytaj także:
- Wypadanie pęcherza: etapy, przyczyny, objawy, leczenie i operacja